Het Europees Parlement,

–   gelet op het EG-Verdrag en in het bijzonder de artikelen 268-276 daarvan,

–   gezien het Interinstitutioneel Akkoord van 6 mei 1999 tussen het Europees Parlement, de Raad en de Commissie over de begrotingsdiscipline en de verbetering van de begrotingsprocedure(1),

–   gezien de mededelingen van de Commissie aan de Raad en het Europees Parlement van 10 februari 2004 "Bouwen aan onze gemeenschappelijke toekomst: beleidsuitdagingen en begrotingsmiddelen in de uitgebreide Unie 2007-2013" (COM(2004)0101) en van 14 juli 2004 "Financiële vooruitzichten 2007-2013" (COM(2004)0487), het werkdocument van de Commissie van 14 juli 2004 "Voorstel voor verlenging van het interinstitutioneel Akkoord over de begrotingsdiscipline en de verbetering van de begrotingsprocedure" (COM(2004)0498), het voorstel van de Commissie van 14 juli 2004 voor een besluit van de Raad betreffende het stelsel van eigen middelen van de Europese Gemeenschappen (COM(2004)0501) en het verslag van de Commissie van 14 juli 2004 over de werking van het stelsel van eigen middelen (COM(2004)0505),

–   gelet op het Verdrag tot vaststelling van een Grondwet voor Europa(2),

–   gezien Besluit 2000/597/EG, Euratom van de Raad van 29 september 2000 betreffende het stelsel van eigen middelen van de Europese Gemeenschappen(3),

–   gezien zijn resolutie van 22 april 2004 over "Bouwen aan onze gemeenschappelijke toekomst - Beleidsuitdagingen en begrotingsmiddelen in de uitgebreide Unie 2007-2013"(4),

–   gezien zijn besluit van 15 september 2004 betreffende de instelling van een tijdelijke Commissie beleidsuitdagingen en begrotingsmiddelen in de uitgebreide Unie 2007-2013(5),

–   gezien zijn mondelinge vraag O-0067/2004 (B6-0130/2004) aan de Raad en zijn resolutie over de financiële vooruitzichten met het oog op de Europese Raad van december 2004(6),

–   gezien zijn mondelinge vraag O-0068/2004 (B6-0131/2004) aan de Commissie,

–   gelet op artikel 175 van zijn Reglement,

–   gezien het verslag van de Tijdelijke Commissie beleidsuitdagingen en begrotingsmiddelen in de uitgebreide Unie 2007-2013 en de adviezen van de Commissie begrotingscontrole, de Commissie economische en monetaire zaken, de Commissie werkgelegenheid en sociale zaken, de Commissie milieubeheer, volksgezondheid en voedselveiligheid, de Commissie industrie, onderzoek en energie, de Commissie interne markt en consumentenbescherming, de Commissie vervoer en toerisme, de Commissie regionale ontwikkeling, de Commissie landbouw en plattelandsontwikkeling, de Commissie visserij, de Commissie cultuur en onderwijs, de Commissie burgerlijke vrijheden, justitie en binnenlandse zaken, de Commissie constitutionele zaken, de Commissie rechten van de vrouw en gendergelijkheid, de Commissie buitenlandse zaken, de Commissie ontwikkelingssamenwerking, en de Commissie internationale handel (A6-0153/2005),

A.   overwegende dat de huidige financiële vooruitzichten en het Interinstitutioneel Akkoord van 6 mei 1999 over de begrotingsdiscipline en de verbetering van de begrotingsprocedure in beginsel in 2006 aflopen,

B.   overwegende dat de meeste Gemeenschapswetgeving met financiële implicaties in 2006 afloopt,

C.   overwegende dat de voorbereiding van de volgende financiële vooruitzichten één van de grootste uitdagingen is voor de Unie gedurende de komende maanden, aangezien dit vorm zal geven aan het nieuwe, uitgebreide Europa, waarbij rekening moet worden gehouden met nieuwe interne en wereldwijde uitdagingen en taken,

D.   overwegende dat het Europees Parlement besloten heeft tot instelling van een tijdelijke Commissie met het volgende mandaat:

E.   overwegende dat de tijdelijke Commissie haar eindverslag moet indienen voordat de Europese Raad zijn gemeenschappelijk standpunt vaststelt,

F.   overwegende dat overeenkomstig paragraaf 26 van het Interinstitutioneel Akkoord van 6 mei 1999 de Commissie het startsein heeft gegeven voor het proces van voorbereiding van de nieuwe financiële vooruitzichten en het nieuwe Interinstitutioneel Akkoord, middels het voorleggen van voorstellen op 10 februari 2004, respectievelijk 14 juli 2004,

G.   overwegende dat het Verdrag tot vaststelling van een Grondwet voor Europa (de Grondwet) de rol van het Europees Parlement op een groot aantal wetgevingsgebieden versterkt, het toepassingsgebied van de begrotingsbevoegdheden van het Europees Parlement verruimt en in artikel I-55 en artikel III-402, lid 5, voorziet in een meerjarig financieel kader in de vorm van een Europese wet van de Raad, die met eenparigheid wordt goedgekeurd na overleg met het Europees Parlement dat zijn goedkeuring bij meerderheid van zijn leden verleent,

H.   overwegende dat paragraaf 26 van het Interinstitutioneel Akkoord van 6 mei 1999 voorziet in verlenging van de huidige financiële vooruitzichten, tenzij ze door één van de partijen bij het akkoord uitdrukkelijk worden opgezegd,

I.   overwegende dat bij ontstentenis van een Interinstitutioneel Akkoord het EG-Verdrag voorziet in de goedkeuring van jaarlijkse begrotingen krachtens het bepaalde in de artikelen 272 en 273, indien de begroting niet is goedgekeurd aan het begin van het begrotingsjaar,

J.   overwegende dat de nieuwe Commissie officieel goedkeuring heeft gehecht aan de voorstellen van de vorige Commissie betreffende de structuur, de looptijd en het niveau van financiële middelen per jaar en per uitgavenrubriek van de nieuwe financiële vooruitzichten en aan alle wetgevingsvoorstellen die bekend staan als het pakket-Prodi,

K.   overwegende dat in zijn bovenvermelde resolutie van 22 april 2004 het Europees Parlement beklemtoont dat "er geen financiële vooruitzichten zullen zijn zonder overeenstemming tussen het Europees Parlement en de Raad over het financiële pakket, aangezien het bestaande Verdrag niet verplicht tot het vaststellen van financiële vooruitzichten, maar slechts van jaarlijkse begrotingen",

L.   overwegende dat de BTW- en BBP-middelen, die bij hun invoering bedoeld waren als aanvullende inkomsten op de traditionele eigen middelen van de Unie, langzaam maar zeker de voornaamste financieringsbron van de communautaire begroting zijn geworden; overwegende dat zij samen met de ingebouwde uitzonderingsregelingen op het huidige systeem van de eigen middelen, dit systeem alleen maar ingewikkelder, ondoorzichtiger en minder gelijkwaardig voor de burger hebben gemaakt en tot een financieringssysteem hebben geleid dat is uitgemond in onaanvaardbare ongelijkheden tussen de lidstaten,

M.   overwegende dat de conclusies van de Europese Raad van december 2004 het pakket-Prodi hebben bekrachtigd als de werkbasis voor de Raad, die besloot tot een institutionele dialoog door middel van regelmatige contacten met het Europees Parlement,

N.   overwegende dat in de conclusies van de Europese Raad van december 2004 een duidelijk verband wordt aangebracht tussen de financiële vooruitzichten enerzijds en de eigen middelen en het correctiemechanisme anderzijds,

O.   overwegende dat de tijdelijke Commissie de voorbije zes maanden:

P.   overwegende dat de Grondwet voorziet in de mogelijkheid om nieuwe categorieën eigen middelen van de Unie in te voeren en evengoed een bestaande categorie af te schaffen,

Algemene context

1.   dringt erop aan dat de zich uitbreidende Europese Unie over passende financiële middelen beschikt om tegemoet te komen aan haar toenemende politieke ambities en te voldoen aan haar groeiende verantwoordelijkheden binnen en buiten de Unie; dringt er tevens op aan dat alle uitgaven ten laste van de EU-begroting tot doel hebben Europese waarde toe te voegen aan de overheidsuitgaven van de lidstaten, en dat het subsidiariteitsbeginsel strikt wordt geëerbiedigd voor besluiten over uitgaven op het gebied van niet-exclusieve bevoegdheden - met name het beginsel dat het optreden van de EU door zijn omvang of gevolgen de doelstellingen van de Unie beter kan verwezenlijken;

2.   dringt in het belang van goed financieel beheer, vereenvoudiging en democratische verantwoording aan op verbeteringen en vereenvoudiging van de financiële controlemechanismen, zowel bij de instellingen als bij de lidstaten, om echte publieke verantwoording van alle EU-uitgaven te waarborgen;

3.   herinnert eraan dat de financiële vooruitzichten een financieel kader vormen dat erop gericht is te zorgen voor de ontwikkeling van EU-prioriteiten in een context van begrotingsdiscipline, en geen meerjarig begrotingsplan voor zeven jaar; wijst erop dat de financiële vooruitzichten een referentie blijven en derhalve de nodige flexibiliteit moeten bieden om politieke ambities op de middellange termijn te weerspiegelen en de nodige financiële middelen moeten aanreiken om toekomstige uitdagingen, zoals vastgesteld in het EG-Verdrag, doeltreffend en eerlijk te kunnen aanpakken; is vastbesloten volledig gebruik te maken van de bevoegdheden waarover het overeenkomstig artikel 272 van het Verdrag beschikt, dat bepaalt dat er een jaarlijkse begrotingsprocedure is ingesteld voor de goedkeuring van de uitgaven van de Europese Unie;

4.   wijst erop dat de nieuwe Commissie-Barroso haar goedkeuring heeft gehecht aan de voorstellen die de Commissie-Prodi tijdens de laatste maanden van haar mandaat heeft voorgelegd; verwerpt evenwel een systeem dat de handen van de gekozen en uitvoerende organen van de Europese Unie gedurende drie mandaatsperioden bindt;

5.   is zich bewust van de moeilijke politieke, economische en sociale context in sommige lidstaten, maar herinnert eraan dat de EU-begroting tussen 1996 en 2002 met 8,2% is gestegen, terwijl de gemiddelde stijging van de nationale begrotingen (EU-15) 22,9% bedroeg; wijst erop dat het verslag-MacDougall(7) stelt dat de Europese begroting een omvang moet hebben van 2% tot 2,5% van het bbp van de lidstaten; maakt van de gelegenheid gebruik om erop te wijzen dat het maximum voor de eigen middelen waartoe in 1993 voor 15 lidstaten werd besloten, sindsdien ongewijzigd is gebleven, d.w.z. 1,31% van het EU-BNI voor de vastleggingskredieten en 1,24% van het EU-BNI voor de betalingskredieten; herinnert eraan dat de EU-begroting momenteel minder dan 2,5% van de totale overheidsuitgaven in de Unie bedraagt, tegenover een gemiddelde van 47% van het EU-BNI voor de totale overheidsuitgaven;

6.   is van oordeel dat de 15 oude lidstaten de kosten van de uitbreiding, die op eerlijke en billijke wijze moeten worden aangepakt, perfect kunnen dragen en dat deze als minimaal kunnen worden beschouwd wanneer rekening wordt gehouden met de sociale, economische en politieke voordelen die de hereniging van Europa voor de hele Unie betekent;

7.   is ervan overtuigd dat de financiële vooruitzichten kunnen zorgen voor een evenwichtige ontwikkeling van de financiële middelen die aan de Unie worden toegewezen, op voorwaarde dat:

8.   beklemtoont dat het debat over de financiële vooruitzichten nauw verband houdt met het onderwerp eigen middelen, het correctiemechanisme en verschillende vormen van medefinanciering en financiële instrumenten, en de noodzaak om het bestaande systeem aan te passen, zoals door de Europese Raad erkend wordt in zijn conclusies van december 2004; betreurt dat de Commissie parallel aan de nieuwe financiële vooruitzichten geen ambitieuzere voorstellen heeft gedaan voor het vervangen van het huidige systeem;

9.   zal bij zijn eindstemming rekening houden met de mate waarin de Raad erkent dat het noodzakelijk is het huidige systeem van de eigen middelen grondig te hervormen, wat moet toelaten de nieuwe uitgaven billijk over de lidstaten te spreiden en vervolgens terug te keren naar het oorspronkelijke beginsel van financiering van de gemeenschappelijke beleidsmaatregelen via daadwerkelijke eigen middelen volgens een transparant, billijk en democratisch systeem dat ten laatste aan het begin van de volgende financiële vooruitzichten in werking treedt;

10.   wijst erop dat de inwerkingtreding van de Grondwet de wetgevingsprocedure voor een aantal voorstellen zal wijzigen door de invoering van de medebeslissingsprocedure; is zich ervan bewust dat het onmogelijk is in juridische zin op de Grondwet in te spelen vóór de afronding van de ratificatieprocedure; spoort de Raad aan een herenakkoord te sluiten voor het vrijwaren van de wetgevingsbevoegdheden van het Europees Parlement en een herzieningsclausule op te nemen voor wetgevingsbesluiten waarvan de procedure na de inwerkingtreding van de Grondwet verandert;

11.   is van oordeel dat:

12.   herinnert eraan dat krachtens de huidige Verdragen de financiële vooruitzichten geen formele status hebben en alleen kunnen worden vastgesteld met goedkeuring van het Europees Parlement op vrijwillige basis; herinnert er tevens aan dat, indien geen akkoord wordt bereikt, het EG-Verdrag zal worden gebruikt om de vaststelling van jaarlijkse begrotingen te regelen; beklemtoont dat het niet zal instemmen met de volgende financiële vooruitzichten indien de Raad geen rekening houdt met de prioriteiten van het Europees Parlement;

13.   verwelkomt in zekere mate de voorstellen van de Commissie voor het volgende financiële kader 2007-2013 en de daaraan gerelateerde wetgevingsvoorstellen die onderdeel van het pakket-Prodi uitmaken en bedoeld zijn als vervanging van de bestaande wetgeving, die afloopt in 2006, als een kans voor de uitgebreide Europese Unie om een nieuwe politieke agenda verder te ontwikkelen; is van mening, na een diepgaande analyse door de tijdelijke Commissie en de 17 commissies die een advies hebben opgesteld, dat de voorstellen van de Commissie met gekwalificeerde meerderheid worden gesteund en bijgevolg een aanvaardbare basis zijn voor analyse en toekomstige onderhandelingen; vestigt de aandacht van de Raad desalniettemin op een aantal politieke prioriteiten waar Europese toegevoegde waarde voor de Unie en haar burgers van het allergrootste belang is;

14.   acht het bovendien van essentieel belang dat de financiële vooruitzichten snel worden goedgekeurd om ervoor te zorgen dat ze vanaf 1 januari 2007 volledig operationeel zijn en om aldus elke onderbreking in de werking van de EU te vermijden, met name op het gebied van de wetgevingsvoorstellen van de Commissie;

Deel I - Beleidsuitdagingen
Een concurrerender en samenhangender Europa
Cohesie

15.   is verheugd over de geplande hervorming van het cohesiebeleid om het ten dienste te stellen van de doelstellingen op het gebied van groei, werkgelegenheid en duurzame ontwikkeling; beschouwt het Europees regionaal beleid als een onmisbaar instrument voor het bevorderen van sociaal-economische en geografische cohesie, dat de Unie in staat stelt acties te ondernemen voor het reduceren van regionale verschillen, teneinde een harmonieuze ontwikkeling van de gehele Unie te bevorderen en structurele tekortkomingen aan te pakken (moeilijke toegang, ontvolking en lage bevolkingsdichtheid, afgelegen ligging, enz.), een duurzame ontwikkeling van de regio's, en hun groei, concurrentievermogen en werkgelegenheid te stimuleren; benadrukt het belang van het cohesiebeleid voor het bereik van de doelstellingen van Lissabon en om de technologische kloof tussen de verschillende gebieden in de Europese Unie te helpen dichten, waarbij alle middelen die zijn toegewezen aan het cohesiebeleid aan dit doel moeten worden besteed; is ervan overtuigd dat gemeenschappelijk optreden op Europees niveau een goede kosten/baten-verhouding heeft, aangezien het schaalvoordelen, rationalisering van procedures en het "poolen" van middelen mogelijk maakt, met name in de context van grensoverschrijdende samenwerking; is van mening dat een sterk, goed gefinancierd Europees regionaal beleid een conditio sine qua non is voor het vermogen van de Unie in te spelen op opeenvolgende uitbreidingen en het reduceren van regionale verschillen, waarbij de basisstructuur van het stelsel van steunprogramma's, bestaande uit drie pijlers, moet worden behouden voor wat hun onderlinge vergelijkingspunten betreft; is derhalve van mening dat het bedrag van 0,41% van het BNI van de Unie en 4% van het nationale BNI van de nieuwe lidstaten adequaat is, op voorwaarde dat de lidstaten ervoor kunnen zorgen dat de acties ter aanvulling op nationale en regionale maatregelen plaatsvinden en dat de dienovereenkomstige medefinanciering (met gebruikmaking van overheids- en particuliere middelen) beschikbaar wordt gesteld; is vastbesloten streng toe te zien op de toepassing door de Commissie van de N+2-regel in het kader van de structuurfondsen en dat derhalve de huidige regels inzake het cohesiefonds verder moeten worden toegepast;

Onderzoek

16.   benadrukt dat wetenschappelijk onderzoek, technologische ontwikkeling en innovatie de kern vormen van de kenniseconomie en sleutelactoren zijn voor groei en duurzame ontwikkeling, concurrentievermogen van bedrijven, werkgelegenheid, en voor het halen van de doelstellingen van de strategie van Lissabon; is van mening dat onderzoeksinspanningen moeten worden gestimuleerd en geconsolideerd op EU-niveau, zodat centra van uitmuntendheid worden ontwikkeld, er toegevoegde waarde ontstaat voor de industrie, het MKB en de burgers van Europa, waarbij de samenwerking tussen particuliere en publieke actoren wordt bevorderd, met name op het gebied van onderzoeksinfrastructuur, en publiek-private partnerschappen worden gestimuleerd; beklemtoont dat deze financiële vooruitzichten in aanzienlijke mate moeten bijdragen tot het verwezenlijken van de door de Europese Raad van Barcelona in 2002 geformuleerde doelstelling van verhoging van de O&O-uitgaven tot 3% van het EU-BNI tegen 2010 en dat dit in de toekomstige financiële vooruitzichten moet worden opgenomen; is van mening dat afdoende middelen moeten worden vrijgemaakt voor de tenuitvoerlegging van het Ruimteprogramma, binnen het totaalbedrag voor onderzoek, en dat wetgevingsinstrumenten en financiële middelen moeten profiteren van een herzieningsclausule zodra de Grondwet in werking treedt; dringt erop aan dat de Europese Onderzoeksruimte daadwerkelijk alle 25 lidstaten omvat; acht het zowel voor het Europese concurrentievermogen als voor de sociale cohesie van vitaal belang dat de digitale kloof tussen regio's en tussen sociale groepen wordt gedicht en dat geen EU-burger van de informatiemaatschappij wordt uitgesloten;

Trans-Europese netwerken

17.   verwelkomt het voorstel van de Commissie over prioritaire TEN-T-projecten; wijst er echter op dat de middelen die opzij zijn gezet voor 30 prioritaire vervoersprojecten, alsook voor het Marco Polo-programma, een minimumbedrag zijn, dat voor bijstelling naar boven in aanmerking komt; onderstreept het strategisch belang van vervoersnetwerken voor de definitieve consolidering van de eengemaakte EU-markt en voor nauwere betrekkingen van de EU met kandidaat-, prekandidaat- en bevriende landen; wijst erop dat de interconnectie van vervoersnetwerken bevorderend kan werken voor de ontwikkeling van handel en investeringen, en aldus duurzaamheid en stabiliteit kan stimuleren, alsook sociale, economische en geografische cohesie; dringt aan op adequate financiering voor de ontwikkeling van vervoersinterconnecties en gemeenschappelijke infrastructuur die landen met elkaar delen; hamert erop dat deze financiering afhankelijk moet zijn van garanties door de lidstaten betreffende adequate counterpartfinanciering en adequate toegang tot het netwerk voor de betrokken regio's, en is bereid innovatieve financieringsinstrumenten, zoals leninggaranties, Europese concessies, Europese leningen, een rentesteunfonds dat enkel bedoeld is voor investeringen van de publieke en particuliere sector in onderzoek, innovatie, ruimtevaart en grote fysische en niet-fysische netwerken, of EIB-faciliteiten te onderzoeken;

18.   neemt kennis van het feit dat de nieuwe verordening ook het financieren van infrastructuur in het TEN-E-programma mogelijk maakt, hetgeen niet het geval was in het vorige kader 2000-2006; is van oordeel dat de steun in het kader van dit programma vooral op studies moet zijn gericht;

Agenda voor het sociaal beleid

19.   is van oordeel dat de bescheiden financiële middelen die aan de implementatie van de Agenda voor het sociaal beleid worden gewijd, het noodzakelijke minimum zijn om een bijdrage te kunnen leveren aan de strategie van Lissabon voor duurzame groei met meer en betere jobs; is van mening dat een adequaat niveau van Gemeenschapsuitgaven voor sociaal beleid van cruciaal belang blijft, met name voor werkgelegenheid en sociale bescherming; benadrukt echter het feit dat de hoofdverantwoordelijkheid en bevoegdheid voor het sociaal beleid bij de lidstaten liggen; is van oordeel dat een stijging van 200 miljoen EUR noodzakelijk is om de doelstellingen van de Agenda voor het sociaal beleid te kunnen verwezenlijken;

Onderwijs en opleiding

20.   beschouwt levenslang leren, met inbegrip van onderwijs en opleiding, als een van de hoogste prioriteiten voor de volgende financiële vooruitzichten en een sleutelfactor voor groei, sociale integratie en concurrentievermogen; beschouwt de voorgestelde verhoging van de financiële middelen als het absolute minimum dat nodig is voor het bereiken van de EU-doelstellingen op dit vlak; is van mening dat de effectiviteit van Europese programma's op het vlak van levenslang leren, met inbegrip van onderwijs en opleiding, voor zich spreken, aangezien zij toegevoegde waarde leveren en een instrument vormen voor het verspreiden van innovatie en goede praktijken, die anders binnen de nationale grenzen "opgesloten" zouden blijven; beklemtoont dat mobiliteit in de gehele Unie voor studenten en werknemers versterkt moet worden om ze in staat te stellen te kunnen profiteren van nieuwe kansen; benadrukt dat er meer studenten betrokken moeten worden bij gezamenlijke opleidingsacties; is verheugd over de consolidatie in één instrument; is van oordeel dat een stijging van 670 miljoen EUR noodzakelijk is om de doelstellingen te halen;

Een betere levenskwaliteit
Plattelandsontwikkeling

21.   is van mening dat de herstructurering van het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid vergezeld moet gaan van een substantiële verhoging van de financiële middelen voor plattelandsontwikkeling om de werkgelegenheids- en concurrentievermogenproblemen in plattelandsgebieden aan te pakken, in het bijzonder in de nieuwe lidstaten; is van mening dat het voor de stimulering van de plattelandsontwikkeling nodig is meer steun te verlenen aan ondernemingen die de diversificatie van het platteland bevorderen; is van mening dat de voorstellen van de Commissie voor de begroting van het nieuwe Fonds Plattelandsontwikkeling bijzonder krap zijn en derhalve een absoluut minimum vormen;

Milieu

22.   verwelkomt de aanpak van de Commissie om Natura 2000 te integreren in het Fonds Plattelandsontwikkeling en de Structuurfondsen, die naast een aanzienlijk versterkt Life+-programma de belangrijkste bron van financiële middelen moeten zijn; hamert in dit verband op het belang van een juridisch bindend mechanisme dat garanties biedt voor de goede implementatie en financiering door de EU van Natura 2000 op het niveau van de geraamde bijdrage van de EU aan het geplande totaalbedrag, d.w.z. ongeveer 6,1 miljard EUR voor EU-25 per jaar; dringt erop aan om in de financiële vooruitzichten op de respectieve gebieden een bedrag van 21 miljard EUR te reserveren voor Natura 2000; pleit ervoor om de financiering van uitvoeringsmaatregelen voor Natura 2000 onder te brengen bij rubriek 2 van de financiële vooruitzichten; dringt erop aan Natura 2000-activiteiten en het beheer van het programma, die niet door andere instrumenten kunnen worden gefinancierd, te financieren in het kader van het Life+-programma; verzoekt de Commissie in deze context te onderzoeken of Natura 2000 in andere fondsen kan worden geïntegreerd;

Een ruimte van vrijheid, veiligheid en rechtvaardigheid

23.   kiest de totstandbrenging van een ruimte van vrijheid, veiligheid en rechtvaardigheid als één van zijn beleidsprioriteiten voor de periode van de volgende financiële vooruitzichten en wijst erop dat de Commissie een substantiële verhoging van de aan dit gebied toegewezen financiële middelen heeft voorgesteld; is van mening dat de hiervoor voorgestelde som van ongeveer twee-derde van de middelen in Rubriek 3 waarschijnlijk niet volstaat voor het dekken van de behoeften en ambities van de Europese Unie op dit gebied, zoals omschreven door het Europees Parlement en de Raad; is van oordeel dat een stijging van 1 miljard EUR noodzakelijk is om de doelstellingen te kunnen verwezenlijken; is bovendien van mening dat een afdoende marge binnen rubriek 3 overgelaten moet worden met het oog op onvoorziene behoeften en nieuwe ontwikkelingen;

24.   verzoekt, gezien de prioriteit voor de bestrijding van de georganiseerde misdaad, met inbegrip van terrorisme, en de versterking van de justitiële samenwerking, om een consolidatie van de begrotingsmiddelen ten behoeve van Europol en Eurojust, en verzoekt tevens om deze maatregel vergezeld te laten gaan van een versterking van de democratische controle van Europol;

Een Europa dat dichter bij de burger staat
Bevordering van burgerschap, cultuur en diversiteit in Europa

25.   beschouwt het programma Jeugd in actie als een prioriteit; is van mening dat het huidige Jeugd-programma duidelijk de Europese toegevoegde waarde van communautaire maatregelen heeft laten zien met de organisatie van multilaterale jeugduitwisselingen, een Europese vrijwilligersdienst, netwerken van projecten en Europese opleidingen voor jeugdwerkers; verwelkomt de voorgestelde rationalisering van communautaire instrumenten op dit gebied; is van oordeel dat een stijging van 811 miljoen naar 1000 miljoen EUR noodzakelijk is om de doelstellingen te kunnen verwezenlijken;

26.   verwelkomt de rationalisering van communautaire instrumenten op het gebied van cultuur, zoals voorzien in het voorstel van de Commissie voor een programma "Cultuur 2007" (COM(2004)0469); betreurt het feit dat momenteel per burger slechts 7 cent van de communautaire begroting aan de kunsten wordt besteed; is van oordeel dat een stijging van 360 naar 500 miljoen EUR noodzakelijk is om de financiering van het Commissievoorstel te verbeteren;

27.   is verontrust over het feit dat een grote meerderheid van de Europese burgers zegt weinig of niets af te weten van de Europese Unie en haar instellingen, beleid of resultaten; benadrukt dat de Unie de nodige middelen beschikbaar moet stellen om een doeltreffende voorlichtings- en communicatiestrategie te ondersteunen, teneinde aan de burgers uit te leggen hoe de instellingen, die ten behoeve van hen zijn opgericht, functioneren en waarom de vastgestelde beleidsdoelen worden nagestreefd; roept op tot een grotere samenhang tussen de financiële vooruitzichten en de nieuwe bepalingen van de Grondwet, ook met betrekking tot participerende democratie en in het bijzonder de ontwikkeling van een dialoog met de burgers en de implementatie van het burgerinitiatief; verwelkomt de indiening van een wetgevingsvoorstel voor het vervolgprogramma op het "Civic Participation"-programma, dat een prioriteit blijft, om een actieve en levendige civil society te stimuleren en Europa dichter bij de burgers te brengen door middel van een bottom-up benadering;

Een sterker Europa in een veiliger wereld met meer solidariteit

28.   dringt aan op een niveau van financiering voor externe acties dat de EU in staat stelt een "global partner" in de wereld te worden en dat aansluit bij haar politieke ambities en haar internationale verplichtingen; beklemtoont dat het niet bereid is door te gaan met een situatie van permanente druk onder Rubriek 4, zoals het geval is geweest onder de huidige financiële vooruitzichten, en wijst in het bijzonder op de noodzaak van een hoog niveau van flexibiliteit en voldoende marge voor onverwachte gebeurtenissen; wijst op het belang van voldoende financiële middelen met het oog op de implementatie van de benadering die in de Grondwet voor dit gebied is geschetst, in het bijzonder het nieuwe nabuurschapsbeleid op basis van het specifieke partnerschap overeenkomstig artikel I-57 van dit Verdrag;

29.   benadrukt dat het noodzakelijk is de Europese nabuurschapsstrategie verder te diversifiëren om ook een aantrekkelijk alternatief te bieden aan de landen die misschien wel lid van de Europese Unie zouden kunnen worden, maar die uiteindelijk een nauwe partner van de Unie zullen blijven; dringt erop aan dat het Europees Parlement, als tak van de begrotingsautoriteit, in de toekomst als gelijke partner betrokken blijft, zoals vandaag het geval is, bij elk besluit betreffende de overgang van een potentiële kandidaat naar een pretoetredingskandidaat omdat dit aanzienlijke gevolgen voor de begroting met zich brengt; is ervan overtuigd dat een verhoging van de middelen nodig is om de betrekkingen met haar buurlanden te verdiepen en te zorgen voor een afdoende niveau van middelen ten behoeve van potentiële kandidaat-landen en kandidaat-landen, ter waarborging van een eerlijke en gelijke behandeling; vestigt met name de aandacht op het feit dat de middelen die beschikbaar zijn om de betrekkingen van de EU met de ontwikkelingslanden te financieren, als een minimum moeten worden beschouwd met het oog op de naleving van de Europese toezeggingen om deze landen te helpen de millenniumontwikkelingsdoelstellingen te halen in 2015;

30.   dringt aan op coherentie tussen de bepalingen van voorgestelde wetgevingsinstrumenten en mogelijke toekomstige bepalingen van de Grondwet, waarbij in alle gevallen een effectieve democratische participatie van het Europees Parlement in de besluitvorming versterkt moet worden, inclusief wat de goedkeuring en herziening van strategische meerjarenkaders betreft; wijst op het bijzondere belang van een grotere betrokkenheid van het Europees Parlement in besluiten over GBVB-acties, met name wanneer deze begrotingsimplicaties hebben;acht het in dit verband onmisbaar om door te gaan met het ontwikkelen van de huidige praktijken op het gebied van informatie aan en raadpleging van het Europees Parlement in de GBVB-context; is in dit verband van mening dat de toewijzing van middelen in het kader van de gewone EU-begroting moet passen en dat het Europees Parlement hierover bijgevolg kwijtingsbevoegdheid moet hebben;

31.   verwelkomt de aanstaande oprichting van een Europese dienst voor extern optreden en dringt erop aan dat de administratieve kosten voor dit orgaan volledig binnen de EU-begroting vallen;

32.   is verheugd over de hernieuwde vastberadenheid van de leiders van de EU en de VS met betrekking tot het ontwikkelen van een gemeenschappelijke agenda, inclusief gezamenlijke acties ten aanzien van onderwerpen van het buitenlands beleid; wijst erop dat deze benadering niet wordt weerspiegeld in de voorstellen van de Commissie en dringt aan op een rol voor het Europees Parlement bij de besluitvorming hierover, indien er gevolgen voor de begroting zijn;

Deel II - Organisatie en structuur van het financieel kader
Looptijd

33.   neemt nota van het feit dat de Commissie een financieel kader heeft voorgesteld met een looptijd van zeven jaar; herhaalt om redenen van democratische verantwoordelijkheid en controleerbaarheid zijn standpunt ten faveure van het laten samenvallen van de looptijd van de financiële vooruitzichten met de mandaatperioden van vijf jaar van het Europees Parlement en de Commissie; herinnert eraan dat de Grondwet voor het toekomstig meerjarig financieel kader een looptijd van ten minste vijf jaar voorziet, hetgeen gelijk zou zijn aan de mandaatsperioden van de Commissie en het Europees Parlement; wijst erop dat de duur van de wetgevingsvoorstellen los zou kunnen blijven staan van de looptijd van de financiële vooruitzichten; verzoekt derhalve zijn delegatie die de onderhandelingen voert over het interinstitutioneel akkoord erop aan te dringen dat in het toekomstige interinstitutioneel akkoord bepalingen worden opgenomen die een langere looptijd (tot 7 jaar) voor meerjarige programma's waarborgen, vergeleken met de looptijd van de toekomstige financiële vooruitzichten, in het bijzonder op belangrijke gebieden als landbouwbeleid, structuur- en cohesiebeleid en onderzoek;

34.   steunt het Commissievoorstel voor een financieel kader voor zeven jaar; is van mening dat een kortere duur technisch en politiek onpraktisch is en dat Financiële vooruitzichten die betrekking hebben op een langere periode, zullen bijdragen tot de stabiliteit van het systeem en de programmering van het cohesiebeleid en van andere financiële instrumenten in de gewone begroting zullen vergemakkelijken;

Structuur

35.   neemt nota van de voorstellen van de Commissie om het volgende financieel kader te herstructureren, teneinde dit beter de globale beleidsrichtsnoeren en de versterking van sociale en economische cohesie te laten weerspiegelen en de burger meer inzicht te geven in de meerjarenuitgaven van de EU, maar is van mening dat dit in een aantal gevallen tot onnodige starheid leidt;

36.   is van mening dat wat het volume van de kredieten betreft in vergelijking met alle andere rubrieken vraagtekens geplaatst kunnen worden bij de relevantie van Rubriek 3 (burgerschap, vrijheid, veiligheid en rechtvaardigheid), maar acht het wel aanvaardbaar in politieke termen; is voorstander van een autonome sub-rubriek voor vrijheid, veiligheid en rechtvaardigheid binnen deze rubriek, teneinde deze belangrijke beleidsprioriteit van de Unie meer zichtbaarheid te geven en de eraan toegewezen middelen te reserveren en wenst tevens te waarborgen dat de andere onderdelen van deze rubriek niet worden gekort;

37.   herinnert eraan dat zodra de Grondwet van kracht is en het onderscheid tussen verplichte en niet-verplichte uitgaven is afgeschaft, er geen reservering van middelen voor marktgerelateerde uitgaven en directe betalingen onder Rubriek 2 meer zal zijn;

Administratieve uitgaven

38.   is voorstander van handhaving van een structuur die de begrotingsinstantie in staat stelt toezicht uit te oefenen op de administratieve uitgaven van de Commissie en is daarom tegen het voorstel om deze uitgaven uit Rubriek 5 te verwijderen; is desalniettemin van mening dat het systeem van activiteitsgestuurde budgettering, dat voor de begrotingsnomenclatuur werd geïntroduceerd, moet worden gehandhaafd en verder ontwikkeld; is er derhalve voorstander van de administratieve uitgaven van de Commissie onder elk beleidsterrein te laten staan, maar een bindend plafond te creëren buiten de tabel van de financiële vooruitzichten, met een mogelijkheid van verhoging van dit plafond uitsluitend door de begrotingsautoriteit, met gebruikmaking van eender welke methode in het toekomstige Interinstitutioneel Akkoord; benadrukt dat alle instellingen van de EU de begrotingsdiscipline moeten handhaven;

Agentschappen

39.   maakt zich zorgen over de voortdurende toename van allerlei soorten agentschappen (gedecentraliseerde, uitvoerende en regelgevende), en betreurt dat de Commissie niet in staat is gebleken details te leveren over de meerjarenprogrammering voor agentschappen voor de periode van de volgende financiële vooruitzichten; verzoekt de wetgevingsautoriteiten om bij het oprichten van nieuwe agentschappen rekening te houden met de gevolgen voor de begroting; benadrukt in dit verband dat de verhoging van het aantal uitvoeringstaken van afzonderlijke agentschappen ook zeer grote gevolgen voor de begroting van de EU heeft; roept de lidstaten op bij de oprichting van nieuwe agentschappen de nodige verantwoordelijkheid te dragen voor de toekomstige financiering ervan;

40.   beklemtoont dat de ontwikkeling van agentschappen in de toekomst voortdurend in de gaten moet worden gehouden door zowel de begrotings-, als de wetgevingsautoriteiten en dit niet alleen vanwege de administratieve last die gedecentraliseerde organen creëren voor de begroting (2735 personeelsleden bovenop de lijst van het aantal ambten van de Commissie in de begroting 2005), maar ook vanwege het risico van intergouvernementele invloed op gemeenschappelijk beleid door middel van de aanwezigheid van vertegenwoordigers van de lidstaten in hun raden van bestuur en het gebrek aan democratische controleerbaarheid door het Europees Parlement;

41.   dringt aan op een benadering vergelijkbaar met die welke gevraagd is voor de administratieve uitgaven van de Commissie, gebaseerd op het vaststellen van een bindend plafond voor de agentschappen, buiten de tabel van de financiële vooruitzichten, hetgeen alleen kan worden verhoogd middels een besluit van de begrotingsautoriteit met gebruikmaking van alle middelen die het toekomstig Interinstitutioneel Akkoord biedt; beoogt met deze middelen te komen tot meer controle op en transparantie met betrekking tot de agentschappen, zonder negatieve effecten voor de programma's;

Herziening, flexibiliteit en reserves

42.   herinnert eraan dat tijdens de looptijd van de huidige financiële vooruitzichten alle uiteenlopende instrumenten voor het verhogen van het plafond van de financiële vooruitzichten, zoals herziening, aanpassing, flexibiliteit en het Solidariteitsfonds, zijn gemobiliseerd na een gemeenschappelijk akkoord om in te spelen op permanente en structurele behoeften of financiering ter beschikking te stellen voor onvoorziene behoeften; benadrukt dat flexibiliteit een onmisbaar instrument is in een meerjarencontext; herinnert eraan dat de financiële vooruitzichten voorafgaand aan 1999 een aantal malen zijn herzien en dat, gedurende de afgelopen jaren en met name tijdens de huidige financiële vooruitzichten (2000-2006), het flexibiliteitsinstrument in zes van de zeven jaar is toegepast, hetgeen duidelijk aantoont dat bepaalde rubrieken waren ondergefinancierd; verzoekt om in de toekomst de flexibiliteitsmechanismen niet te gebruiken voor het financieren van behoeften die jaarlijks permanent aanwezig zijn;

43.   benadrukt dat flexibiliteit een centrale rol zal vervullen in de onderhandelingspositie van het Europees Parlement; zal elke poging van de Raad om tot een akkoord te komen over een financieel kader zónder adequate mechanismen om dit kader aan te passen aan toekomstige behoeften afwijzen en is van mening dat het één van de voornaamste taken van de begrotingsautoriteit is te voorzien in dergelijke mechanismen, is van mening dat de omvang en de instrumenten van de flexibiliteit nauw verband houden met het besluit over de algemene bedragen, de definitieve structuur en de looptijd van het financieel kader;

44.   stelt derhalve voor:

45.   benadrukt dat het beginsel van de invoering van reserves voor flexibiliteit een niet onderhandelbaar onderdeel vormt van het algemene akkoord over de financiële vooruitzichten; is van mening dat het flexibiliteitsniveau nauw verbonden moet zijn aan het algemene maximum van het financiële kader en dat de voor onvoorziene behoeften bestemde middelen:

Deel III - Begrotingsmiddelen en alternatieven

47.   acht het voorstel van de Commissie in grote lijnen aanvaardbaar; is van mening dat een aantal rubrieken te hoog zijn geraamd, terwijl andere geen weerspiegeling zijn van de ambities die de komende jaren in politieke, economische en solidariteitstermen mag worden verwacht van een uitgebreide Unie met 490 miljoen inwoners;

48.   is van mening dat opties en alternatieven moeten worden onderzocht om een compromis te vinden tussen de ambitie om de Europese integratie te verdiepen, begrotingsdiscipline, de legitieme verwachtingen van de nieuwe lidstaten en de voorstellen van de Commissie; is ook bereid het globale uitgavenvolume overeenkomstig de eigen beleidsprioriteiten voor de toekomst te herschikken;

49.   merkt derhalve, als opties voor alternatieven voor het voorstel van de Commissie, overeenkomstig de bijgevoegde tabel, het volgende op:

50.   is van mening dat de onderhandelingen niet alleen gericht zouden moeten zijn op percentages en cijfers, maar ook andere elementen moeten introduceren, zoals de beginselen van gelijkwaardigheid en geleidelijkheid, die fundamenteel zijn voor de EU, om een balans te bereiken die voldoet aan de verwachtingen van zowel de lidstaten, als de burgers; roept de Commissie en de Raad op deze elementen als een must te beschouwen voor het bereiken van een akkoord met het Europees Parlement; verklaart in dit verband dat het:

Deel IV - Aanbevelingen voor de vaste commissies voor wetgevingsaspecten

51.   is van mening dat de volgende aanbevelingen een indicatieve oriëntatie moeten vormen voor de gespecialiseerde commissies, onverminderd toekomstige wetgevingsbesluiten;

Concurrentievermogen en innovatie

52.   blijft bezorgd over het feit dat voorgaande programma's voor innovatie en concurrentievermogen er niet in zijn geslaagd de noodzakelijke koppeling aan te brengen tussen fundamenteel en toegepast onderzoek en industriële innovatie en wel, ten dele, doordat de financiële middelen vrij gering waren; is van mening dat de steun van het Europese publiek absoluut noodzakelijk is om de doelstellingen van Lissabon te verwezenlijken; is van oordeel dat de Commissie een vereenvoudiging van haar financiële procedures moet voorstellen om de uitvoering van het onderzoeksbeleid te vergemakkelijken; is van oordeel dat de financiële instrumenten moeten worden hervormd, om ze preciezer en doelgerichter te maken, en dat de invoering van een ambitieus programma voor concurrentievermogen en innovatie, met voldoende financiële middelen, van vitaal belang is voor steun voor een op "voorspoed" gericht industriebeleid, met name voor KMO's, dat op succesvolle wijze gebruik maakt van onderzoek in de vorm van industrietoepassingen zoals technologietransfer van universiteiten en onderzoekscentra naar industriële toepassingen; is van mening dat verdere stappen moeten worden ondernomen om de ontwikkeling van de informatiemaatschappij te bevorderen overeenkomstig de voorstellen van de Commissie, met de ontwikkeling en bevordering van internationale normen voor informatie- en communicatietechnologie en technologie voor mobiele telecommunicatie, toezicht op de uitvoering van het wetgevingskader voor elektronische communicatie, steun voor benchmarkingactiviteiten van de EU met betrekking tot initiatieven voor actieplannen in het kader van het eEuropa-project en voortzetting van het veiligheidsonderzoek van de EU; acht dit programma van essentieel belang om de doelstellingen van de strategie van Lissabon op het gebied van nieuwe technologie en milieutechnologie te halen; acht het nodig dat via het zevende onderzoeksprogramma van de EU (FP7) en het kaderprogramma voor concurrentievermogen en innovatie (CIP) adequate financiering voor het EU-actieplan voor milieutechnologie (ETAP) wordt gegarandeerd; dringt aan op behoorlijke financiering ter ondersteuning van innovatieve KMO's en initiatieven die willen bijdragen tot de commercialisering van onderzoek en tot de overdracht van technologie, met name via het Europees Investeringsfonds;

Ruimteprogramma

53.   merkt op dat het Europees ruimtebeleid nu onderdeel uitmaakt van het kaderprogramma voor onderzoek; wijst erop dat, anticiperend op de inwerkingtreding van de relevante bepalingen van de Grondwet, waar het ruimteprogramma zijn eigen rechtsgrondslag heeft (artikel III-254), dit als een apart beleidsterrein moet worden behandeld met zijn eigen, duidelijk gedefinieerde rechtsgrondslag en van voldoende financiële middelen en adequate financiële instrumenten moet worden voorzien voor steun voor aan de ruimte gerelateerde onderzoeksactiviteiten, alsook het ontwikkelen en laten functioneren van de infrastructuur van Galileo en het GMES (initiatief tot Wereldmonitoring van milieu en veiligheid), en EU-toegang tot de ruimte; is van mening dat in het kaderprogramma bijzondere regels moeten worden opgenomen om deze specifieke activiteiten mogelijk te maken;

Trans-Europese netwerken

54.   wijst erop dat, door de omvang van projecten en de aan die projecten toegewezen financiële middelen, er niet echt een alternatief is voor nationale of Gemeenschapsfinanciering; merkt op dat de vaak gekoesterde hoop van groei door middel van de participatie van privé-investeerders voorlopig, met een paar uitzonderingen, ijdel is gebleken; neemt nota van de goedkeuring van de nieuwe Verordening (EG) nr. 807/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 21 april 2004 tot wijziging van Verordering (EG) nr. 2236/95 van de Raad tot vaststelling van de algemene regels voor het verlenen van financiële bijstand van de Gemeenschap op het gebied van de trans-Europese netwerken(8), die het mogelijk maakt steun te concentreren op projecten met de grootste behoefte (prioritaire grensoverschrijdende projecten, of projecten die natuurlijke barrières overschrijden), en het maximumsteunpercentage voor prioritaire projecten optrekt tot 20-30%, en, in buitengewone gevallen, tot 50%;

Agenda voor het sociaal beleid

55.   neemt nota van het wetgevingsvoorstel voor het nieuwe PROGRESS-programma en beklemtoont het belang en de noodzaak van een coherent Europees programma op dit gebied, inclusief voldoende financiering, ter stimulering van acties op nationaal niveau; is bijgevolg van mening dat het financiële kader van PROGRESS moet worden verruimd, als de Europese Unie het ernstig met de uitvoering van de strategie van Lissabon en de agenda voor het sociaal beleid meent;

Cohesie

56.   roept de Commissie op "ontwikkelingsdoelstellingen" vast te stellen, alsook meetbare en precieze indicatoren met een economische, sociale en milieudimensie overeenkomstig de conclusies van de Europese Raden van Lissabon en Gotenburg, en de huidige administratieve procedures zo te vereenvoudigen dat de administratieve last voor de lidstaten wordt verlicht, indien nodig door middel van herziening van de desbetreffende bepalingen van het Financieel Reglement; benadrukt dat de bovengrens van 4% van het BNI voor betalingen uit de Structuurfondsen gebaseerd is op vroegere ervaringen, maar dat deze soepeler moet worden benaderd; is van oordeel dat een tijdelijke verdere differentiatie van de EU-medefinancieringspercentages voor EU-programma's kan worden overwogen; roept de lidstaten op de problemen met gedeeld management op te lossen en de betrouwbaarheid van hun controles, alsook van hun modellen voor ramingen, te verbeteren; dringt verder aan op een duidelijke belofte en een gedetailleerd tijdschema voor de toepassing van het beginsel van openbaarmakingsverklaringen door de hoogste politieke en uitvoerende autoriteit in de lidstaten (minister van Financiën);

57.   wijst erop dat het regionaal beleid niet los kan worden gezien van het regionale subsidierecht, en dringt daarom aan op coherentie op het gebied van de voorstellen, waarbij te veel aanspraken van aan elkaar grenzende regio's moeten worden vermeden omdat dit grote concurrentieverstoring met zich kan brengen; wijst op de specifieke situatie van de ultraperifere gebieden (artikel 299, lid 2 van het EG-Verdrag), waarvoor een andere behandeling ten opzichte van de parameters van het cohesiebeleid noodzakelijk is; stelt een overgangsmechanisme voor om de regio's die getroffen zijn door het statistisch effect, de mogelijkheid te bieden adequate steun van de EU te blijven ontvangen omdat geen enkele regio het gevoel mag hebben dat hij geleden heeft als gevolg van de uitbreiding; wijst er verder op dat de wisselwerking tussen het regionaal beleid en het mededingingsbeleid in de regio's die getroffen zijn door het statistisch effect, moet worden erkend en moet worden opgenomen in de analyse van de gevolgen die de huidige en toekomstige regels inzake overheidssteun hebben (of zullen hebben) op deze regio's, en ook dat regio's in de overgangsfase, in het bijzonder degene die technisch onder doelstelling 1 vallen, maar ook degene die onder doelstelling 2 vallen, passende ondersteuning en, met betrekking tot de toepassing van de regels betreffende overheidssteun, een voorkeursbehandeling moeten krijgen;

58.   is tevreden dat de Commissie een project heeft gepubliceerd waarmee de instelling wordt beoogd van een EU-instrument voor leninggarantie voor de projecten in het kader van de TEN's; is van mening dat deze oplossing kan worden uitgebreid naar andere terreinen, om de investeringen die nodig zijn voor het halen van de doelstellingen van Lissabon, te bevorderen;

Landbouw

59.   is van mening dat één van de hoofddoelstellingen van het GLB het garanderen van het multifunctionele model van de Europese landbouwsector is, met het oog op de goede werking van de interne markt voor landbouwproducten en het zekerstellen van een passend inkomen van landbouwers, het waarborgen van de beschikbaarheid van hoogwaardige binnenlandse landbouwproducten, met eerbiediging van strenge normen op het gebied van diergezondheid en dierenwelzijn, het verlenen van extra steun voor plattelandsgebieden die in termen van inkomen, infrastructuurvoorzieningen en toegang tot diensten een grote achterstand hebben op stedelijke gebieden, de bevordering van duurzame en milieuvriendelijke landbouwpraktijken om het milieu te beschermen, en overeenkomstig de Lissabon-strategie het verbeteren van het concurrentievermogen van de Europese landbouwindustrie opdat deze een bijdrage kan leveren tot de vrijwaring van arbeidsplaatsen in de landbouwsector;

60.   stelt vast dat de Europese Unie sinds 1999 het GLB en de gemeenschappelijke marktordeningen verregaand heeft hervormd; verzoekt de Commissie bijgevolg bij de partners van de Unie te onderstrepen dat de communautaire producenten in het kader van deze hervormingen al aanzienlijke offers hebben gebracht en verzoekt haar bij de commerciële onderhandelingen in het kader van de ontwikkelingsagenda van Doha het model van de multifunctionaliteit van de Europese landbouw te verdedigen; onderstreept ook dat de communautaire preferentie behouden moet blijven, met name via een eerlijk en billijk evenwicht tussen de vraag van de ontwikkelingslanden met betrekking tot toegang tot de markt enerzijds en de stabiliteit en leefbaarheid van de communautaire markten anderzijds, om een goed beheer van deze markten mogelijk te maken en crises te voorkomen die tot bijkomende financiële verplichtingen van de Europese Unie en bijgevolg tot extra budgettaire moeilijkheden zouden leiden;

61.   herinnert eraan dat de vergaande hervorming van het landbouwbeleid in 2003, inclusief de hervorming van bijna alle gemeenschappelijke marktordeningen, stoelde op de kwaliteit van het financieel kader in het besluit van de Europese Raad van oktober 2002; herinnert er verder aan dat het Europees Parlement akkoord is gegaan met het Verdrag en de Akte betreffende de voorwaarden voor toetreding van de tien nieuwe lidstaten, waarin de financiële aspecten met betrekking tot landbouw stoelden op het akkoord in de Europese Raad;

Visserij

62.   beschouwt het Gemeenschappelijk Visserijbeleid (GVB) samen met andere acties als een essentieel onderdeel van de milieu-inspanningen van de EU gericht op het opnieuw in evenwicht brengen van het mariene ecosysteem, waarbinnen voor een aantal soorten overbevissing bestaat; beschouwt de door de Commissie verstrekte financiering als het absolute minimum dat vereist is om de visbestanden in stand te houden en de op duurzame ontwikkeling gebaseerde doelstellingen die bij de hervorming van het GVB in 2002 zijn overeengekomen, te halen; is van mening dat in het kader van het gemeenschappelijk visserijbeleid beter rekening met de situatie van de vissers moet worden gehouden en bijzondere aandacht aan het specifieke geval van de ultraperifere gebieden moet worden besteed;

Milieu

63.   is van mening dat het EU-milieubeleid aangetoond heeft een cruciale bijdrage te leveren aan het opvangen van de effecten van de klimaatverandering, het tot stilstand brengen van de achteruitgang in natuurlijke habitats en biodiversiteit, het beschermen van de watervoorraden, het verbeteren van het milieu, de gezondheid en de kwaliteit van het leven, het bevorderen van het duurzaam gebruik en beheer van natuurlijke hulpbronnen en afval, en het ontwikkelen van strategische benaderingen van beleidsontwikkeling en -implementatie en het vergroten van kennis en bewustzijn, alsmede duurzame economische groei en werkgelegenheid en ecologische cohesie;

64.   wijst erop dat milieubeleidsaspecten bijdragen aan het bereiken van de doelstellingen van Lissabon en Gotenburg; is sterk voorstander van het mainstreamen van milieubeleidsaspecten in andere beleidsgebieden; benadrukt dat bij de financiering van het beleid van de rubrieken 1 en 2 ten volle rekening gehouden moet worden met milieuaspecten en de gevolgen voor het milieu, bijvoorbeeld waar het gaat om milieutechnologieën, milieuonderzoek en natuurbescherming;

Ruimte van vrijheid, veiligheid en rechtvaardigheid

65.   is verheugd over de inspanningen gericht op het vereenvoudigen en rationaliseren van de huidige situatie op dit gebied door middel van de vaststelling van drie kaderprogramma's ("solidariteit", "veiligheid" en "rechtvaardigheid"), die ook grotere flexibiliteit bij de toewijzing van prioriteiten over de verschillende acties mogelijk zullen maken; benadrukt evenwel dat deze benadering de politieke en begrotingscontrole door het Europees Parlement niet mag verminderen; wijst erop dat de introductie van het begrip "gedeeld beheer met de lidstaten" voor het uitvoeren van de programma's op dit gebied geflankeerd moet worden door adequate controlemechanismen;

66.   wacht tot na de indiening door de Commissie van haar wetgevingsvoorstellen met het geven van zijn definitief standpunt over de specifieke inhoud van de programma's en met name over de vraag of het deel van de globale middelen dat door de Commissie aan elk programma wordt toegewezen voldoende is om de belangrijkste prioriteiten van het Europees Parlement voldoende zichtbaarheid te geven, te weten: bevordering van grondrechten, vergroting van de veiligheid van burgers en de effectieve uitvoering van gemeenschappelijke immigratie- en asielbeleidsmaatregelen (met name met betrekking tot het Vluchtelingenfonds);

Consumentenbescherming en volksgezondheid

67.   roept de Commissie op onverwijld wetgevingsvoorstellen in te dienen voor het nieuwe programma inzake consumentenbeleid en volksgezondheid, teneinde het Europees Parlement en de Raad in staat te stellen tijdig met het wetgevingswerk te beginnen zodat de programma's begin 2007 in werking kunnen treden; is er nog steeds van overtuigd dat een splitsing in een nieuw programma op het gebied van consumentenbeleid en een nieuw programma op het gebied van volksgezondheid de beste oplossing biedt om aan de EU-prioriteiten te voldoen; benadrukt dat de financiële middelen die aan het nieuwe programma worden toegewezen, aanzienlijk moeten worden verhoogd ten opzichte van de bestaande situatie; stelt vast dat rekening moet worden gehouden met de impact van de vorige uitbreidingsronde en de uitbreiding in de toekomst met landen met grote tekortkomingen op het gebied van gezondheid en consumentenproblematiek, alsook met de voorgestelde uitbreiding van het toepassingsgebied van het programma;

Onderwijs en opleiding

68.   acht een verhoging van de gemiddelde Erasmusbeurs voor studentenmobiliteit nodig; is van mening dat het sub-programma Comenius gericht moet zijn op het betrekken van meer leerlingen bij gezamenlijke onderwijsactiviteiten; is van mening dat deze verbeteringen van het programma een aanzienlijke verhoging van het door de Commissie voorgestelde referentiebedrag noodzakelijk maken;

Bevordering van Europese cultuur en diversiteit

69.   benadrukt het belang van de audiovisuele sector in verband met technologische veranderingen en innovatieve economische processen, en beklemtoont de potentiële bijdrage van deze sector tot de totstandbrenging van een kenniseconomie zoals bedoeld in het proces van Lissabon; onderstreept dat de ontwikkeling van de audiovisuele sector vooral afhankelijk is van de particuliere sector, onafhankelijke media en overheidsfinanciering door de lidstaten; onderstreept de positieve resultaten van de huidige MEDIA-programma's; wijst er met klem op dat de MEDIA-programma's zeer efficiënt zijn gebleken en een duidelijke Europese toegevoegde waarde hebben gehad bij steun voor het ontwikkelen van de sector; benadrukt dat voldoende financiering voor het MEDIA-programma 2007 van groot belang is en dat het door de Commissie voorgestelde bedrag het minimaal noodzakelijke is om de doelen van het programma te halen;

70.   verwelkomt de integratie van diverse activiteiten met extreem kleine financiële kaders in het nieuwe programma CULTUUR 2000 en onderstreept dat een adequaat financieringsniveau op dit gebied van uitermate groot belang blijft, waarbij het de aandacht erop vestigt dat de belangrijkste activiteiten van het actieprogramma voor 2004-2006 in het nieuwe meerjarenkader moeten worden opgenomen; verzoekt de Commissie te zorgen voor de bevordering van activiteiten in het kader van het Europese pact voor de jeugd, dat is goedgekeurd op de Europese Raad van 22 en 23 maart 2005; is het eens met het standpunt dat de ministers van Cultuur op hun vergadering in Rotterdam in juli 2004 formuleerden, dat de begroting voor cultuur aanzienlijk moet worden verhoogd;

Externe beleidsmaatregelen

71.   verwelkomt in beginsel de vereenvoudiging van de financiële instrumenten onder Rubriek 4, maar vraagt zich af of het aantal en de verdeling zoals voorgesteld door de Commissie geëigend zijn in verband met transparantie, zichtbaarheid en democratische controle op het gebruik van de middelen; is in het bijzonder van mening dat:

o
o   o

72.   verzoekt zijn Voorzitter deze resolutie te doen toekomen aan de Raad, de Commissie en de andere belanghebbende instellingen en organen, alsmede de regeringen en parlementen van de lidstaten.

(1) PB C 172 van 18.6.1999, blz. 1. (2) PB C 310 van 16.12.2004, blz. 1. (3) PB L 253 van 7.10.2000, blz. 42. (4) PB C 104 E van 30.4.2004, blz. 991. (5) Aangenomen teksten van die datum, P6_TA(2004)0005. (6) Aangenomen teksten van 2.12.2004, P6_TA(2004)0075. (7) Op verzoek van de Commissie in 1977 door een groep deskundigen opgesteld verslag. (8) PB L 143 van 30.4.2004, blz. 46.

Financieel kader 2007-2013