Verslag van de vergadering van 29 september 2015 (2015/2016 nr. 2)
Status: gerectificeerd
Aanvang: 21.38 uur
De heer Ganzevoort i (GroenLinks):
Voorzitter. Ik dank de minister voor de beantwoording van de vele vragen. Je kunt eigenlijk op twee niveaus reageren en naar de vragen kijken, een technisch niveau en een politiek wegingsniveau.
Wat de politieke weging betreft ben ik op veel punten meegenomen door het betoog van de minister. De intenties deelden we al. Laten we de hoop dat het goed en niet verkeerd uitpakt ook maar delen, ook al ben ik er niet in alle opzichten van overtuigd dat er achteraf niet toch perverse prikkels blijken te zijn.
Wat de technische punten betreft ben ik eerlijk gezegd niet overtuigd. Op een paar kleine puntjes komt zo nog wel een antwoord, maar het gaat mij met name om de twee hoofdpunten die ik noemde. Wat is precies de reikwijdte van de wet, hoe wordt "andere zorg" afgebakend en is er überhaupt wel een heldere afbakening? Kennelijk is het voor de minister evident, maar voor mij is het dat niet.
De formuleringen schieten wat mij betreft tekort voor een zorgvuldige afbakening. Eerlijk gezegd vind ik dat bij een wet toch wel een belangrijk punt. Als eerste stel je de vraag waar een wet wel en niet over gaat. Als dat niet evident is, weet ik niet precies waar we het over hebben en hoe we dat regelen.
Ik ben wel blij dat de geestelijken niet onder de wet vallen, maar eerlijk gezegd denk ik dat sommige geestelijken meer kwaad doen dan schoonheidsspecialisten, in ieder geval bij bepaalde behandelingen. Ik zou dus graag helder hebben waar het 'm nou precies in zit.
Daarnaast ben ik totaal niet overtuigd van de discussie over nemo tenetur. In welke mate ben je verplicht om iets te melden wat jezelf in de problemen kan brengen? Ook daarover heeft de minister een uitgebreide redenering gegeven, die ik eerlijk gezegd technisch gezien niet overtuigend vind.
In zijn algemeenheid kan ik zeggen dat de intenties van deze wet mij goed lijken. Ik vind de formulering niet altijd overtuigend, maar soms moet je het daarmee doen als je er verder niet uitkomt met elkaar. Ja, je kunt er een geschillencommissie bij roepen, maar dat gaat misschien wat te ver in deze zaal.
Er ligt een motie. We moeten erover nadenken wat we daarmee doen. Dat kunnen we ook altijd volgende week nog zeggen. In het algemeen hoor ik liever een toezegging van de minister dan een uitspraak van de Kamer.